Codzienne, właściwe gospodarowanie odpadami nie powinno się nam kojarzyć z problemem, tylko z dobrze wykonanym zadaniem, które wykonujemy w szczególności dla siebie, swoich dzieci jak i dla innych mieszkańców. Odpowiednio segregując odpady, a następnie właściwie się ich pozbywając, przyczyniamy się do poprawy stanu środowiska, wpływając na obniżenie kosztów produkcji produktów i energii, a jednocześnie – czysta gmina to atrakcyjna gmina.

Najważniejsze zasady właściwej selekcji odpadów:

Segregacja odpadów na terenie Gminy Wilkowice

Do worka niebieskiego przeznaczonego do zbierania PAPIERU I TEKTURY wrzucamy:

- gazety, czasopisma,

- katalogi i ulotki,

- książki i zeszyty,

- tekturę i kartony.

Do worka zielonego przeznaczonego do zbierania odpadów ze SZKŁA wrzucamy:

- odpady ze szkła opakowaniowego,

- szklane opakowania po kosmetykach,

- słoiki,

- butelki.

Do worków żółtych wrzucamy:

TWORZYWA SZTUCZNE:

- butelki po napojach,

- kubki po śmietanie, jogurtach,

- puste opakowania plastikowe,

- woreczki foliowe i inne folie,

- czyste kanistry plastikowe, plastikowe zabawki, np. klocki.

METALE:

- opakowania z aluminium,

- drobny złom żelazny,

- kapsle.

OPAKOWANIA WIELOMATERIAŁOWE:

- kartony po soku, mleku, śmietance do kawy i innych produktach spożywczych.

Do worka brązowego przeznaczonego do zbierania BIOODPADÓW wrzucamy:

- resztki kuchenne, takie jak fusy z kawy i herbaty,

- obierki, odpady z warzyw i owoców,

- przeterminowaną żywność,

- zużyte papierowe serwetki i ręczniki kuchenne,

- rośliny doniczkowe (bez doniczek i ziemi).

UWAGA! NIE WRZUCAMY ODPADÓW ZIELONYCH Z OGRODU

Nie dotyczy mieszkańców, którzy w deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami zadeklarowali kompostownik i uzyskali z tego tytułu zwolnienie z części zapłaty.

POZOSTAŁOŚĆ PO SEGREGACJI (oddawana w pojemnikach lub workach) – to odpady, których nie można umieścić w pozostałych pojemnikach i które nie nadają się do recyklingu, są to m.in.:

- odpady higieniczne, np. papmersy, patyczki do uszu, wata,

- zatłuszczony papier,

- jednorazowe worki do odkurzaczy,

- ceramika, doniczki, fajans.

Nie wyrzucamy odpadów biodegradowalnych, popiołu, odpadów remontowych i rozbiórkowych, wielkogabarytowych, zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, przeterminowanych leków i chemikaliów, zużytych baterii, itp.

PODCZAS ZBIÓRKI ODPADÓW WIELKOGABARYTOWYCH będą odbierane odpady typu: stoły, szafy, szafki,  krzesła, sofy, tapczany, dywany, wózki dziecięce, materace, suszarki na pranie, rowery, zabawki dużych rozmiarów itp.

PODCZAS ZBIÓRKI ODPADÓW WIELKOGABARYTOWYCH nie będą odbierane rzeczy remontowo-budowlane (umywalki, muszle toaletowe lub spłuczki, grzejniki, płytki, panele, okna, ramy okienne), lustra, odzież, kosiarki spalinowe, odpady ogrodowe, zużyte opony, drzwi, sprzed elektryczny i elektroniczny oraz części samochodowe. 

Kompostowanie – jak zacząć?

Kompostowanie to najlepszy sposób, żeby uzyskać własny materiał do użyźniania gleby, a przy tym zagospodarować odpady, które powstają w naszej kuchni czy ogrodzie.

Odpady biodegradowalne to około 70% naszych śmieci. Jeśli trafią one do kompostownika, będziemy mogli pose­gregować nawet 95% odpadów pozostałych po oddzieleniu resztek jedzenia. Kompost jest źródłem naturalnego, darmo­wego nawozu, który możemy wykorzystać do użyźnienia gleby w ogrodzie czy w doniczkach.

Kompostownik można kupić albo zrobić samemu.

Kompostownik zakładamy od wiosny do jesieni, przy dodatnich temperaturach. Miejsce przezna­czone na kompostownik powinno być osłonięte od wiatru i zacie­nione. Miejsce, które wybierzemy powinno być nieco wzniesione, aby woda opadowa nie zalewała powstającego kompostu. Świetnym rozwiązaniem jest ulokowanie kompostownika w bezpośrednim sąsiedztwie krzewów i roślin kwitnących, których wydzielane zapachy mogą stanowić naturalną barierę dla zapachów powstają­cych podczas procesu rozkładu substancji organicznych.

Najprostszym rozwiązaniem jest gotowy kompostownik ogrodowy z tworzyw sztucznych. Układa się w nim warstwami zgromadzony wcześniej materiał lub dokłada na bieżąco. Najlepiej sprawdza się w małych ogrodach, gdzie nie powstaje dużo resztek roślinnych.

Kompostownik drewniany można wykonać z desek lub okorowanych i zaimpregnowanych belek. Zaczynamy od wkopania w ziemię czterech elementów narożnych, po czym na prze­mian układamy deski poziome. Między deskami należy pozostawić wąskie szpary, aby zapewnić odpowiednią wenty­lację, niezbędną do powstawania kompostu.

Budowę kompostownika w pryzmie rozpoczynamy od ułożenia warstwy połamanych gałęzi (1-5 cm grubości), zaczynając od najgrubszych. Dzięki temu uzyskamy tzw. warstwę drenażową. Jest to także swoisty system wentyla­cyjny, bez którego powstawanie kompostu jest niemożliwe. Po ułożeniu gałęzi należy wysypać warstwę materiału, który będzie pochłaniać wodę wymywającą z górnych warstw substancje mineralne. Można zastosować do tego ziemię ogrodową, torf, słomę lub stary, częściowo rozłożony już kompost. Powyżej będziemy układać odpady biodegrado­walne, przekładane ziemią ogrodową, drobno rozkruszoną gliną lub iłem. Dobrze jest też dodawać na początek nieco gotowego kompostu. Gdy pryzma osiągnie wysokość ok. 120 cm (jednak nie więcej niż 1,5-2m), należy ją okryć ziemią lub słomą. Pryzmę należy regularnie podlewać wodą lub, jak niektórzy, gnojówką roślinną z pokrzywy, rumianku i krwaw­nika. Istotne jest także przerzucanie kompostu – dzięki temu proces rozkładu materii przyspiesza. Na zimę pryzmę trzeba okryć materiałem izolacyjnym, aby umożliwić dalszy rozkład materiału.

Co wrzucamy do kompostownika? Większość odpadów kuchennych i ogrodowych, takich jak: resztki owoców i warzyw, resztki roślinne, rozgniecione skorupki z jaj, fusy z kawy i herbaty, gałązki żywopłotów, ziemię z doniczek i skrzynek, przekwitnięte kwiaty, liście, skoszoną trawę, nadziemne części chwastów, niezadrukowany papier (papier śniadaniowy, chusteczki, serwetki, tektura itp.), a także słomę i siano. Nie wrzucamy do kompostownika mięsnych odpadów kuchennych i kości, zainfekowanych roślin ogrodowych, gruzu czy śmieci z odkurzacza.

Dojrzewanie kompostu trwa zwykle około 18 miesięcy (w kompostownikach z tworzyw sztucznych proces ten można skrócić nawet do 2 miesięcy). Dojrzały kompost ma jednolitą strukturę i zapach świeżej ziemi. Można go bez ograniczeń wykorzystywać do użyźniania gleby. Stosowanie kompostu nie grozi przenawożeniem ani zatruciem środowiska, jak to może mieć miejsce w przypadku nawozów sztucznych czy obornika. Dzięki stosowaniu kompostu uboga w składniki odżywcze i mineralne gleba staje się żyzna, bogata w humus i urodzajna, a my możemy cieszyć się jej plonami.

Zasady skutecznego kompostowania:

- Kompostownik postaw w zacienionym miejscu – unikniesz przesuszenia

- Na początku wsyp gotowy kompost lub ziemie ogrodową kupioną w sklepie

- Dorzucaj kolejne odpadki organiczne pozostałe z domu i ogrodu

- Kolejne warstwy przesyp żyzną ziemią dla usprawnienia procesu rozkładu

- Pamiętaj o mieszaniu kompostu

- Pokryj kompostownik warstwą liści lub workiem jutowym, aby zachował ciepło i wilgoć

- Pilnuj wilgotności kompostowania – suchy zroś wodą

- Unikaj przelania, bo może to doprowadzić do gnicia i brzydkiego zapachu

- Przelany kompost wymieszaj i przełóż niezadrukowanymi kartkami papieru lub opakowaniami po jajkach – tzw. wytłoczkami

- Kompostownik założony wiosną, to żyzna ziemia do jesiennego ogródka

Ministerstwo Klimatu i Środowiska

„Głos Ziemi Wilkowice” 2023 nr 7 s. 6-7