Anna Pawlusiak-Dobija urodziła się 10 lutego 1952 r. w Wilkowicach i związana z tą miejscowością jest przez całe życie. Czołowa biegaczka narciarska Polski lat siedemdziesiątych. Przedstawicielka wybitnej, sportowej rodziny Pawlusiak - siostra uznanych sportowców Józefa, Stanisława i Tadeusza oraz trenera narciarskiego Piotra. Zawodniczka LZS Wilkowice oraz BBTS Włókniarz Bielsko-Biała. 

Swój olimpijski epizod zaliczyła podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku w roku 1976. Podczas tej imprezy zajęła 25. miejsce w biegu na 5 km, 26. miejsce w biegu na 10 km oraz 8. miejsce w sztafecie 4 x 5 km (partnerkami były: Anna Gębala, Maria Trebunia i Władysława Majerczyk).

Posiada w dorobku łącznie 20 medali Mistrzostw Polski, w tym aż 15 medali złotych (na 5 km: 1973, 1975, 1977; na 10 km: 1975-1978, na 20 km: 1978 i w sztafecie 4 x 5 km: 1977-1983). Wielokrotna zwyciężczyni Memoriału B, Czecha i H. Marusarzówny. Uczestniczka Mistrzostw Świata w Falun w roku 1974 (31. miejsce w biegu na 5 km oraz 7. miejsce w sztafecie 4 x 5 km). 

Urodził się 16 września 1956 r. w Wilkowicach. Polski, kombinator norweski, skoczek narciarski, olimpijczyk z Lake Placid 1980. Przedstawicie wybitnej, sportowej rodziny Pawlusiak. Zawodnik klubu BBTS Włókniarz Bielsko-Biała (w latach 1972–1976, 1979–1985) oraz WKS Zakopane (w latach 1977–1978). Wieloletni radny Rady Gminy Wilkowice.

Józef Pawlusiak reprezentował Polskę podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w amerykańskim Lake Placid w roku 1980 w konkurencji: kombinacja norweska. Olimpijską rywalizację zakończył ostatecznie na 17. miejscu. 

2-krotny Mistrz Polski w kombinacji norweskiej (1980, 1984) i 6-krotny brązowy medalista Mistrzostw Polski - w skokach narciarskich: na skoczni 70 m (1981, 1982) i na skoczni 90 m (1982) oraz w kombinacji norweskiej (1977, 1981, 1982). Zwycięzca zawodów o Memoriał B. Czecha i H. Marusarzówny w kombinacji norweskiej (1982). Uczestnik Mistrzostw Europy juniorów w 1976 r. w Libercu (7. miejsce).

Natalia Kot-Wala przyszła na świat 29 czerwca 1938 r. w Siemianowicach Śląskich. Z miastem tym związana była przez długi czas swojego życia, reprezentując miejscową Jedność Michałkowice. Jedna z najwybitniejszych polskich gimnastyczek przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych. Po zakończeniu kariery zawodniczej pracowała w szkole podstawowej oraz prowadziła sekcję gimnastyki sportowej w Starcie Bielsko-Biała, Prywatnie była żoną, nieżyjącego już, wybitnego skoczka narciarskiego, Piotra Wali. Od wielu lat mieszka w Bystrej. 

Natalia Kot-Wala jest jedyną medalistką olimpijską związaną z Gminą Wilkowice. Olimpijski medal zawiesiła na szyi podczas Igrzysk w Melbourne w roku 1956, dokonując tego w konkurencji ćwiczeń zespołowych z przyborem, gdzie polska drużyna zajęła 3. miejsce w stawce, wspólnie z zespołem z ZSRR. Podczas Olimpiady w Melbourne wystąpiła też w innych konkurencjach: 4-bój  indywidualny (9. miejsce), ćwiczenia  wolne (14. miejsce, równoważnia (13. miejsce), poręcze (8. miejsce), skok  przez  konia (7. miejsce), 4-bój  drużynowy (4. miejsce).

Podczas kolejnych Igrzysk, które w roku 1960 odbyły się w Rzymie, Natalia Kot-Wala reprezentowała Polskę w następujących konkurencjach: 4-bój indywidualny (12. miejsce), ćwiczenia  wolne (12. miejsce), równoważnia (21. miejsce), poręcze (9. miejsce), skok  przez  konia (13. miejsce), 4-bój  drużynowy (5. miejsce). 

Dwukrotna Mistrzyni Europy: 1959 Kraków -wielobój indywidualny i skok przez konia. Dwukrotna brązowa medalistka ME: 1959 Kraków (równoważnia) i 1961 Lipsk (skok przez konia).15-krotna mistrzyni Polski: wielobój (1959, 1961, 1962), skok (1955, 1956, 1959, 1961, 1962), równoważnia (1961, 1962), poręcze (1962), ćwiczenia wolne (1956, 1959, 1961, 1962). Finalistka i uczestniczka Mistrzostw Świata w 1958 r. w Moskwie i w 1962 r. w Pradze. Odznaczona m. in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

Piotr Pawlusiak urodził się 15 lutego 1942 r. w Wilkowicach, Zmarł, po długiej i ciężkiej chorobie, 4 września 2017 r. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Wilkowicach. Jako junior uprawiał skoki narciarskie w barwach BBTS Włókniarz Bielsko-Biała. W świecie polskiego sportu bardziej znany jest jednak ze swego dorobku trenerskiego. Pracował w SKS Start Zakopane, Zespole Szkół Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem oraz w Polskim Związku Narciarskim. W latach 1992-1994 prowadził Reprezentację Polski w skokach narciarskich. Pochodził z wybitnej, sportowej rodziny Pawlusiaków. 

Piotr Pawlusiak prowadził Reprezentację Polski w skokach narciarskich także podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Lillehammer w 1994 r. Podczas tej imprezy Polskę reprezentował  nasz czołowy skoczek tamtych czasów - Wojciech Skupień, który zajął 29. miejsce na skoczni normalnej oraz 31. miejsce na skoczni dużej, 

Stanisław Pawlusiak urodził się 30 kwietnia 1958 r. w Wilkowicach, jako najmłodszy wśród wybitnego sportowo rodzeństwa Pawlusiak, Skoczek narciarski. Wychowanek pioniera narciarstwa w Wilkowicach, Franciszka Klimy. Zawodnik BBTS Włókniarz Bielsko-Biała oraz Reprezentant Polski. Jego sportową karierę, w młodym wieku, przerwały problemy zdrowotne.

Stanisław Pawlusiak reprezentował nasz kraj podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w roku 1980 w Lake Placid. Rywalizację na skoczni normalnej (K-86) zakończył na 40. miejscu, a na skoczni dużej (K-114) na miejscu 43. Reprezentację Polski, którą prowadził trener Tadeusz Kołder, tworzyli wspólnie z Nim podczas tej imprezy Piotr Fijas oraz Stanisław Bobak.

Brał udział w Mistrzostwach Europy juniorów w Libercu (1976 r,), które ukończył na 19. lokacie. Uczestnik pierwszego, historycznego sezonu Pucharu Świata w skokach narciarskich (1979/80). Najlepszym jego startem w zawodach Pucharu Świata było 5. miejsce wywalczone podczas konkursu w Zakopanem. Mistrz Polski 1980 r. na skoczni 90 m oraz zdobywca brązowego medalu na skoczni 70 m. 

Tadeusz Pawlusiak urodził się 9 sierpnia 1946 r. w Wilkowicach, Zmarł, po ciężkiej chorobie, 16 kwietnia 2011 r. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Wilkowicach. Swoją przygodę ze sportem rozpoczynał od kombinacji norweskiej, by w roku 1969 ostatecznie postawić na skoki narciarskie. Zawodnik lokalnych klubów: LKS Bystra, LZS Wilkowice oraz BBTS Włókniarz Bielsko-Biała. W czasach kariery znany był ze swojego wyjątkowego, eleganckiego stylu lotu. Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener w BBTS Włókniarz (1979-1989). Ojciec znanego snowboardzisty, Wojciecha "Gniazdo" Pawlusiaka.

Tadeusz Pawlusiak brał udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Sapporo (1972) oraz w Innsbrucku (1976). Podczas pierwszej z tych imprez, która do historii przeszła za sprawą premierowego w historii Polski złota na zimowej olimpiadzie (Wojciech Fortuna), Tadeusz Pawlusiak 32, miejsce na skoczni normalnej (K-86) oraz, bardzo dobre, 18. miejsce na skoczni dużej (K-110). Wyniki te udało się osiągnąć mimo niedoleczonej kontuzji pęknięcia biodra, którą odniósł podczas Turnieju Czterech Skoczni. Rywalizację podczas Olimpiady w Innsbrucku zakończył na miejscu 31. na skoczni normalnej (K-84) oraz na 52. miejscu na skoczni dużej (K-104). 

Podczas Mistrzostw Świata w 1970 r. w Wysokich Tatrach zajął 12. miejsce na skoczni 70 m, W rywalizacji na skoczni 90 m, prowadząc w konkursie, doznał groźnego upadku w drugim skoku i skończył zawody na 34. miejscu. 10-ty w Mistrzostwach Świata w 1974 r. w Falun. Rekordzista Wielkiej Krokwi z roku 1973 (113 m.). 2-krotny mistrz Spartakiady Armii Zaprzyjaźnionych. 

Zajął 3. miejsce w konkursie w Oberstdorfie (1970) w ramach Turnieju Czterech Skoczni, kończąc cały cykl na 7. miejscu. Multimedalista Mistrzostw Polski: 2x mistrz Polski (1969 na K-90 i 1973 na K-70), 6x wicemistrz Polski (1970, 1971, 1973, 1974, 1977, 1978) oraz 4x brązowy medalista (1972, 1974, 1976, 1977). Zwycięzca Memoriału Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny (1973). Na skoczni w Szczyrku, corocznie odbywa się Memoriał w skokach narciarskich poświęcony Jego pamięci. 

fot. PAP/Andrzej Grygiel

Agnieszka Szymańczak urodziła się 11 listopada 1984 w Wilkowicach. Jest wychowanką LKS „Klimczok” Bystra. W trakcie swojej kariery reprezentowała również barwy AZS-AWF Katowice. Aktualnie z sukcesami szkoli swoich następców, jako trenerka w sekcji biegów narciarskich LKS „Klimczok” Bystra.

Zwieńczeniem Jej kariery był start w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Soczi w 2014 roku, gdzie zajęła 45. miejsce w konkurencji „15 km bieg łączony” oraz 41. miejsce w konkurencji „Sprint stylem dowolnym”. Po tej imprezie postanowiła zakończyć karierę.

Uczestniczka Mistrzostw Świata w Oslo (2011) i Val Di Fiemme (2013), a także Mistrzostw Świata Juniorów w Schonach (2002), Mistrzostw Świata Młodzieżowców w Treviso (2007) oraz Uniwersjady w Seefeld (2005), Harbin (2009) i Erzurum (2011). Zwyciężczyni klasyfikacji generalnej zaliczanego do Pucharu Kontynentalnego cyklu zawodów Slavic Cup w sezonie 2011/12. Zdobywczyni 10 medali Mistrzostw Polski, w tym 7 złotych: Kubalonka (2005) - sztafeta, Polana Jakuszycka (2008) - sztafeta, Polana Jakuszycka (2009) - sztafeta, Polana Jakuszycka (2012) - sprint i sztafeta, Kubalonka (2013) - sprint i 5 km st. dowolnym.

Fot. onet.pl

Tomasz Hamerlak przyszedł na świat 5 września 1975 r. w Bielsku-Białej. Były zawodnik klubu BZSR START Bielsko-Biała, którego od 2019 r. jest prezesem oraz trenerem sekcji lekkiej atletyki i kolarstwa. W wieku 15 lat przeszedł chorobę nowotworową, która poskutkowała amputacją nogi. Zanim zdecydował się na konkurencje lekkoatletyczne, uprawiał pływanie. Od wielu lat, wspólnie z rodziną, mieszka w Bystrej.

Tomasz Hamerlak dostąpił zaszczytu reprezentowania narodowych barw na czterech Letnich Igrzyskach Paraolimpijskich. Były to kolejno starty w Sydney (2000), Atenach (2004), Pekinie (2008) oraz Londynie (2012). Właśnie podczas Igrzysk Paraolimpijskich w Atenach Tomasz Hamerlak zanotował swoje najważniejsze osiągnięcie, jakim był brązowy medal w maratonie w klasie T54 (zawodnicy na wózkach inwalidzkich).

W swoim dorobku sportowym posiada 11 medali Mistrzostw Europy i 2 medale Mistrzostw Świata. Startował w największych maratonach na świecie, między innymi w Londynie, Bostonie, Nowym Jorku czy Berlinie.. W roku 2005 zdobył tytuł Najlepszego Niepełnosprawnego Sportowca Roku w plebiscycie Przeglądu Sportowego.

fot. Getty

Łukasz Kruczek urodził się 1 listopada 1975 r. w Buczkowicach. Wychowanek klubu LKS "Klimczok-Bystra", w którym rozpoczął treningi w wieku 6 lat. Jako zawodnik reprezentował też barwy AZS-AWF Katowice. Swoją sportową przygodę zaczynał od kombinacji norweskiej,, zdobywając nawet tytuł mistrza Polski (1993), by później poświęcić się skokom narciarskim. W Polsce najmocniej kojarzony jest ze swoim wybitnym dorobkiem trenerskim z czasów prowadzenia Reprezentacji Polski mężczyzn w skokach narciarskich (2008-2016). Obecnie prowadzi Reprezentację Polski kobiet.

Przygoda Łukasza Kruczka z Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi to długa historia, która będzie miała w przyszłości zapewne swoją kontynuację. W 1998 r. wystąpił jako zawodnik podczas Olimpiady w Nagano, zajmując w konkurencji indywidualnej na skoczni dużej (K-120) 45. miejsce. Podczas zawodów drużynowych, polski zespół w składzie: Kruczek, Małysz, Skupień, Mateja, finiszował na 8. miejscu w stawce. Pojechał na Igrzyska w roku 2002 do amerykańskiego Salt Lake City, gdzie przyszło mu jednak pełnić jedynie rolę rezerwowego. W 2006, podczas Igrzysk w Turynie, pełnił funkcję asystenta trenera Heinza Kuttina. Niezwykle udane okazały się Igrzyska w Vancouver (2010), gdzie Kruczek prowadził Reprezentację Polski już jako samodzielny, pierwszy trener. Z Kanady dwa srebrne medale przywiózł Adam Małysz. Ponadto polska drużyna w składzie: Małysz, Stoch, K.Rutkowski, Hula, zajęła bardzo dobre 6. miejsce. Chwile największej chwały stały się udziałem Łukasza Kruczka podczas Olimpiady w Soczi (2014). Dwa złote medale, które w wielkim stylu zdobył na tej imprezie Kamil Stoch, z pewnością przejdą do historii polskiego sportu. Jeśli dodamy do tego 4. miejsce wywalczone przez polską drużynę (skład: Stoch, Kot, Ziobro, Żyła), otrzymamy obraz niezwykle udanej imprezy w wykonaniu naszych skoczków. 

W swojej karierze zawodniczej 4-krotnie został złotym medalistą Uniwersjady: Muju Chonju (1997), Poprad (1999) oraz Zakopane (2x 2001). Uczestnik Mistrzostw Świata w 1996 r. w Tauplitz (1996 - loty), Trondheim (1997) i Ramsau (1999). Mistrz Polski na skoczni 90 m (2001) i 4-krotny wicemistrz kraju. Wspólnie z polską drużyną stanął na podium Pucharu Świata (3. miejsce) podczas konkursu drużynowego w Villach w 2002 r. 

Od roku 2003 był asystentem trenerów polskiej kadry narodowej. W 2008 został mianowany na pierwszego trenera. Jego największe osiągnięcia trenerskie, poza wspomnianymi sukcesami olimpijskimi, to złoty medal K.Stocha na Mistrzostwach Świata w Val di Femme w 2013 roku, zwycięstwo K.Stocha w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2013/14 i dwa brązowe medale w konkursach drużynowych na mistrzostwach w Val di Fiemme w 2013 oraz w Falun w 2015 roku. Został nagrodzony tytułem Trenera Roku 2013 i 2014 (wspólnie z S.Antigą) w ramach Plebiscytu Przeglądu Sportowego. Przez Prezydenta RP został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014) i Srebrnym Krzyżem Zasługi (2010).

fot. Przegląd Sportowy

Józef Przybyła na świat przyszedł 29 stycznia 1945 r. w Bystrej, Zmarł, po ciężkiej chorobie, 21 marca 2009 r. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Buczkowicach. Przez całą, sportową karierę, poza krótkim epizodem wojskowym w WKS Zakopane (1965-1966) związany z LKS "Klimczok-Bystra". Nazywany przez komentatorów "Beskidzkim Jastrzębiem". Po zakończeniu kariery był m.in. asystentem trenera kadry narodowej skoczków. Szkolił też młodzież w klubie LKS Szczyrk. Jego zięciem był inny znany skoczek - Janusz Malik. 

Swoją olimpijską drogę Józef Przybyła rozpoczął w 1964, podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku, gdzie wywalczył 18. miejsce na skoczni K-70 oraz 9. miejsce na obiekcie K-90. Igrzyska w roku 1968 we francuskim Grenoble zakończył z kolei na 27. miejscu (K-70) i 14. miejscu (K-90). Niewiele brakowało, by Józef Przybyła wystąpił również na swojej trzeciej olimpiadzie. Z wyjazdu na Igrzyska w Sapporo (1972) wyeliminowała go niestety kontuzja. W Jego miejsce zaś do Sapporo poleciał późniejszy, sensacyjny triumfator, Wojciech Fortuna... 

Uczestnik Mistrzostw Świata w 1966 w Oslo (13. miejsce na skoczni K-70 i 30. miejsce na K-90) oraz w 1970 w Wysokich Tatrach (dwukrotnie 39. miejsce). Trzykrotnie stawał na podium zawodów w ramach Turnieju Czterech Skoczni (Garmisch-Partenkirchen oraz 2x Innsbruck). Klasyfikację generalną Turnieju Czterech Skoczni kończył w 1965 r. na 5. miejscu, a rok wcześniej na miejscu 7. W 1969 r. w Planicy pobił rekord Polski w długości skoku (143 m.). 6-krotny mistrz Polski w skokach na średniej (1964, 1966, 1967, 1969) i dużej skoczni (1964, 1966) i 3-krotny wicemistrz kraju (1965, 1968, 1970). Zdobywca Pucharu Przyjaźni (1969) i Pucharu Beskidów (1964). 3-krotny zwycięzca Memoriału B. Czecha i H. Marusarzówny (1965, 1966, 1968). Corocznie, na skoczni narciarskiej w Bystrej, odbywa się Memoriał Józefa Przybyły, organizowany przez LKS "Klimczok-Bystra",

fot. Muzeum Tatrzańskie

Irena Piela urodziła się 26 stycznia 1957 r. w Pewli Ślemieńskiej, Zmarła w tragicznych okolicznościach - podczas wypadku samochodowego, zmierzając na zgrupowanie kadry narodowej do Wałcza, 16 czerwca 1981 r. Była jedną z najwybitniejszych biegaczek narciarskich w historii klubu LKS "Klimczok-Bystra".

Jej olimpijska historia związana jest z Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi w Innsbrucku w roku 1976. Irena Piela pojechała na tę imprezę, gdzie przyszło Jej pełnić rolę rezerwowej w polskim teamie, który składał się wówczas z Anny Gębala, Marii Trebunia, Władysławy Majerczyk oraz Anny Pawlusiak - innej wybitnej sportsmenki związanej z naszą Gminą. 

W swojej karierze trzykrotnie zdobywała medale Mistrzostw Polski seniorów. W 1981 zdobyła dwa srebrne medale,w biegach na 5 km i 10 km, w 1977 była trzecia w biegu na 10 km. 

Andrzej Basik urodził się 22 marca 1960 r. w Wilkowicach. Przez większość swojej zawodniczej kariery w judo związany z klubem Gwardia Bielsko-Biała. Pierwszymi, poważnymi zawodami, w jakich wystąpił były Mistrzostwa Polski Juniorów Młodszych w 1977 r. Mieszka w Bielsku-Białej. 

Andrzej Basik jest jedynym sportowcem związanym z Gminą Wilkowice, który wystąpił na Letnich Igrzyskach Olimpijskich. Miało to miejsce w 1988 r. w Seulu, gdzie wystartował w kategorii +95 kg. W Seulu wygrał dwie pierwsze walki. W III rundzie uznać musiał wyższość Koreańczyka, Cho Yong-chula, który wywalczył ostatecznie na tych Igrzyskach brązowy medal. 

2-krotny brązowy medalista Mistrzostw Europy w kategorii OPEN: w 1985 r. w norweskim Hamar oraz w 1987 r. w Paryżu. Medalista Igrzysk Dobrej Woli  w 1986 r. w Moskwie: srebro w kategorii OPEN oraz brąz w kategorii +95 kg. 2-krotny Mistrz Polski w kategorii +95 kg (1986 oraz 1987). Swoją karierę zakończył krótko po olimpijskiej przygodzie w Seulu.

Piotr Wala urodził się 16 grudnia 1936 r. w Bystrej. Zmarł 22 października 2013 r. Pochowany został na cmentarzu parafii Najdroższej Krwi Pana Jezusa Chrystusa w Bystrej. Jeden z najwybitniejszych polskich skoczków lat sześćdziesiątych. Przez większość swojej kariery związany był z klubem KKS Bielsko-Biała. Prywatnie był mężem medalistki olimpijskiej z Melbourne, Natalii Kot-Wala. Po zakończeniu kariery ceniony działacz BKS Stal Bielsko-Biała. 

Wojciech Kubik urodził się 13 stycznia 1953 r. w Bystrej. Zmarł 16 stycznia 1992 roku. Spoczywa na cmentarzu w Wieliczce. Saneczkarz startujący na torach lodowych. Zawodnik LZS Mikuszowice.   Swoją karierę saneczkarską rozpoczął jako nastoletni chłopiec wygrywając zawody międzyszkolne zorganizowane w Bystrej.

Wojciech Kubik dostąpił zaszczytu reprezentowania naszego kraju podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Sapporo w roku 1972, Wystartował tam w konkurencji "dwójka mężczyzn" w duecie z Mirosławem Więckowskim. Polska dwójka zajęła ostatecznie 5. miejsce ex aequo z ekipą z RFN.

Brał udział w Mistrzostwach Świata we Włoszech oraz w kilku Mistrzostwach Europy. W 1971 r. został w dwójce z Mirosławem Więckowskim Mistrzem Polski.

Zbigniew Hola na świat przyszedł 5 grudnia 1947 r. w Wilkowicach. Skoczek narciarski i kombinator norweski. Wychowanek klubu LKS "Klimczok-Bystra". Związany również z BBTS Włókniarz Bielsko-Biała. Dziś mieszka na Podhalu.

Otrzymał nominację do kadry olimpijskiej w kombinacji norweskiej na Zimowe Igrzyska w Grenoble w 1968 r. Ostatecznie jednak w samych zawodach nie wystartował. Polskę na skoczni Le Claret i trasie biegowej w Autrans reprezentowali wówczas: Józef Gąsienica, Erwin Fiedor, Józef Gąsienica Daniel i Jan Kawulok.  

Zbigniew Hola w 1970 r. sięgnął po Mistrzostwo Polski w kombinacji norweskiej. Był też wielokrotnym medalistą mistrzostw Polski w konkurencjach narciarskich.